Want het leven gaat vaak over rozen. En soms over neurosen.
Ze zit met vriendelijke opgemaakte glimlach tegenover me. Haar haren glanzen en springen voorzichtig heen en weer in goed gemodelleerde krul. Mijn cliënt. Ze besteedt veel aandacht aan haar uiterlijk. Elke dag maakt ze zich op voor vermeende oordelende ogen…
Lees meer
Als ik nietsvermoedend handenwassend een blik in de spiegel werp op mijn werk snap ik nooit waarom de spiegel thuis me niet heeft gewaarschuwd. In dit onflatterende licht zie ik namelijk een heel ander gezicht en ik vraag me verontrust…
Lees meer
Kaartjes kreeg ik Wel twintig, of meer Ik ben de tel kwijt Met knuffels, bemoediging en troost Bloemen per post Meerdere dozen brownies Kilo’s op de weegschaal Door hormonen En bonbons Zoveel mensen, zoveel liefde En toch stekende eenzaamheid Stenen…
Lees meer
Ik hoop op een croissantje in de oven Niet zo’n afbakvariant Van euroshopper Of kant en klare Niet zo’n droge, in papiertje, Al uren met velen in een bak Nee, het liefst eentje helemaal zelf gebakken Knisperig en warm by
…Want ik heb een krantenabonnement!Dit klinkt wel wat veelbelovender dan de werkelijkheid, maar gezien de slechte relatie die ik en het nieuws hebben verdient het enige overdrijving. Ik heb al jaren een knipperlichtrelatie met de Volkskrant. Het is een verstandhouding…
Lees meer
Ooit woonden wij in een huis van papier-marché. Het dunne wandje tussen één van de slaapkamers en de woonkamer was niet gevuld met isolatiemateriaal maar van boven tot onder met lege Davidoff pakjes. We woonden er met drie in onze…
Lees meer
Dit is al de derde keer vandaag dat ik langs die grote witte blokkendoos fiets vlakbij mijn huis. Die met die blauwe letters ‘Erasmus’ erop en ontelbare raampjes. Altijd als ik er langs rijd probeer ik me op één van…
Lees meer