Halfvol

Ik las ooit een gedicht over het verlangen om een mos te zijn. Om een klein leven te leven, niet met grootse betekenis. Aan ‘mos, gedicht’ had Google niet veel, maar ik heb het toch gevonden. Het bleek om een…
Lees meer

Ik kan me de eerste keer nog herinneren als de dag van gister. Het was met Rien, een dikke man met vlassig snorretje. We stonden net buiten Culemborg op een verlaten weggetje, bosjes langs de ene kant, slootje aan de…
Lees meer

De oranje bol maakt mooie figuurtjes op de muren van ons huis. Hij piept de slaapkamer in en kleurt het rode haar van de man extra rood. Het klingelen van de tram start op na een nacht zonder openbaar vervoer….
Lees meer

Sinds enkele weken geef ik op werk de cursus ‘omgaan met emoties’.   …   Ja ik heb inmiddels geleerd even een pauze in te bouwen na deze mededeling voor een smakelijke lach, onderdrukte grinnik of een gebbetje als ‘volg…
Lees meer

Ik zit op een catamaran en we varen tussen de Galapagos eilanden. De zon schijnt loeihard, ik smeer me kapot met factor 30, zie roggen en dolfijnen uit het water springen en ik zit met een geweldige man op het…
Lees meer

Het was vrijdagochtend 06.00, twee dagen voor het startsein in het Olympisch stadion zou afgaan. Ik was net wakker en voelde aan mijn voorhoofd en buik, op zoek naar tekenen van koorts. Voelde ik nu warmer aan dan normaal? Volgens…
Lees meer

Al sinds ik me kan herinneren heb ik op een gemiddelde dag de trek van een bouwvakker van 130 kilo. Ik voel me een stratenmaker of dakdekker die nadat hij zijn 8-boterhamtellende brooddoos heeft leeg gegeten nog prima plek heeft…
Lees meer