Archief voor Auteur: Halve glazen

Mijn zusje gaf me vroeger altijd de tip om ingehouden tranen en zwartbebrilde ongesteldheidsverdrietjes de vrije loop te laten en ongegeneerd te projecteren, en wel op klassieke feelgood films. Je mag ook tegen iemand aan jammeren, best functioneel om er…
Lees meer

‘Liefje ik ben zó moe, sorry maar ik moet echt even in m’n cocon netflixen, sorry dat ik zo saai ben, sorry dat ik zo moe ben. Moet ik je niet helpen koken? Sorry dat ik zoveel sorry zeg’.De man…
Lees meer

Ik ben niet goed in wachten. Geduld in werk, begrip voor cliënten en hun worsteling compenseer ik in privéleven met een onrustig tappen van de voet bij een rij, een zuchten bij de precisie waarmee de man iets pakt, strikt,…
Lees meer

Iemand zei mij ooit: alles is gedrag. Ze is psycholoog. Haar vriendin, de taalpurist zei: alles is taal. Weer een ander zei: alles is biologie.  Ik ben psycholoog en hou van taal maar eens in de maand geloof ik heilig…
Lees meer

Oude liefde roest niet Je kunt natuurlijk heel zuur doen van alle gemiste wedstrijdkansen nu corona de pan(demie) uit vliegt, en betreuren dat je nu ‘voor niks’ hebt getraind, maar met die talloze nieuwsberichten, stijgende dodentallen, tv-spotjes vanuit de frontlinie…
Lees meer

Zelfs mijn neefje van vijf zag dit natuurlijk aankomen, maar de afgelopen weken speelde ik dankbaar voor blindemannetje. Het zou heus gaan gebeuren dat we gewoon konden hollen met z’n allen dit voorjaar in ons Manhattan aan de Maas. Rotterdammers…
Lees meer