Archief voor Auteur: Halve glazen

Mijn droomkasteel Is opblaasbaar Niet van baksteen of hout Er zit lucht in Soms kan ik het laten leeglopen Heel bewust, even opvouwen Op de zolder leggen Als ik er geen ruimte voor heb Soms heeft hij te lang gestaan…
Lees meer

Daar liggen ze Te pruttelen Instinctief wil ik er naar toe Even naar ze gluren Zal iemand wel naar ze omkijken in het weekend? Bij nader inzien pruttelen ze niet Ze staan immers niet op een fornuis Nee ze liggen…
Lees meer

Af en toe kan ik heel boos zijn dat de schepper, de oerknal, de atomen in den beginne, alles zo oneerlijk hebben verdeeld. En dan bedoel ik vooral tussen mannen en vrouwen. Mannen kunnen makkelijk wildplassen zonder dat ze hun…
Lees meer

Ik heb een kaart in mijn hoofd van Delfshaven, eentje van mijn oude buurt bij Blaak, een aparte van Noord want daar woonden twee goede vriendinnen. Het zijn losse bladzijden in een stratenboek. Ik heb net van de notaris een…
Lees meer

Mijn zusje gaf me vroeger altijd de tip om ingehouden tranen en zwartbebrilde ongesteldheidsverdrietjes de vrije loop te laten en ongegeneerd te projecteren, en wel op klassieke feelgood films. Je mag ook tegen iemand aan jammeren, best functioneel om er…
Lees meer

Ik las ooit een gedicht over het verlangen om een mos te zijn. Om een klein leven te leven, niet met grootse betekenis. Aan ‘mos, gedicht’ had Google niet veel, maar ik heb het toch gevonden. Het bleek om een…
Lees meer

Ik ben niet goed in wachten. Geduld in werk, begrip voor cliënten en hun worsteling compenseer ik in privéleven met een onrustig tappen van de voet bij een rij, een zuchten bij de precisie waarmee de man iets pakt, strikt,…
Lees meer