Een greep uit allerhande en zeer uitlopende ergerlijke zaken
-Je hebt ‘s ochtends met achteloze slaapkop lukraak een kledingstuk uit je kast gehaald. En je hebt het aangetrokken. Maar onderweg naar werk loop je langs een winkelruit. En is je outfit die je vanmorgen nog zag schitteren in de vogue opeens gedegradeerd tot de before-versie van een sbs6 make-over programma. Je lijkt er dik in, of bleek, en het lubbert en de kleuren passen niet bij elkaar en de stijl ook al niet. Kun je je daar fijn de hele dag aan vergapen.
-Bij warm weer is het heerlijk om een ijsje te eten. En calippo’s al helemaal.
Als je als vrouw in het openbaar een calippo eet zoals je thuis in je tuin zou doen, is aan de blik van passerende mannen te zien dat ze je eerder visualiseren in een auditie voor een pornofilm dan in een Ola-reclame. Doei Calippo. Dan maar weer een magnum.
-Je client zegt bij afscheid na een sessie ‘doei meiske’. Terwijl je allemaal heel belangrijke therapeuterige dingen hebt gezegd. En vervolgens moet je je legitimeren bij de appie voor een fles wijn. Ik ben dus nog steeds zo jong dat ik graag ouder geschat wordt. De wereld heeft weer eens gelijk. Wel jammer van die rimpels dan.
-Je wordt ’s ochtends wakker van de zonnestralen in je gezicht. En het is zaterdag. De wereld ligt aan je voeten, je droomt een beetje van enorme bbq’s in het park, pootjebaden op de steiger, lang borrelen op het terras. En tevree draai je je nog even om. Na wat zaterdags gedoezel word je wakker. Van de regen. En de lucht is grijs. Ja hallo!
-Er zit een klein gaatje in je favoriete shirt. Niemand zal het zien, maar het zit er. HET ZIT ER. Voortaan denk je bij het dragen van je shirt ’Ik ben een sloeber, ik draag een shirt met een gat erin.’
-Je zit in de trein en bij een tussenstop komt een bedreigende zwerm middelbareschooljongetjes binnen. En middelbareschooljongetjes hebben het, ook in de trein, vaak over aftrekken en seks en ‘die heeft het met die gedaan’, ook al zijn het allemaal leugens. Ben jij even blij dat je je koptelefoon mee hebt. Je zet Belle & Sebastian een paar volumes harder, aanschouwt de geërgerde blikken van andere reizigers en je ziet het drukke gebral van de testosteronbommen glimlachend aan. Want je hoort lekker niks. Want jij hebt je muziek op. En dan, zo ter hoogte van naarden-bussum, op ongeveer 20 minuten verwijderd van Utrecht… is de batterij leeg.
-Je hebt ergens ducttape voor nodig. Want er is iets kapot in huis, maar als je het boren van gaten of andere ingewikkelde technische handelingen kunt vermijden, dan heb je liever ducttape. De ducttape winkel is niet op de route. Dus je bent al twee weken ducttape loos. Op een dag schijnt de zon en je besluit dat het een goede dag is om een stukje om te fietsen. Je koopt de tape en gewapend ga je naar huis om ‘te klussen’. Opvallend is alleen dat de ducttape niet voelt als ducttape. En het kraakt een beetje. En het is harder. De ducttape blijkt aluminiumtape. Doei klusbui.
-Er stinkt iets in je koelkast. Je gaat op inspectie. Waar is de stinkbom? Waar is ie?! Je pakt alles vast en ruikt en inspecteert de datum. Hoeveel dingen stinken er denk je? Nul. Ja nul. Je zult voortaan door het leven moeten met een stinkende koelkast.
-Je rent voor de trein. Je moet deze echt halen. Want anders loopt je hele dag in de soep. Je rent voor je leven, met grote passen, neemt hijgend de trap met twee treden tegelijk. En daar staat de trein. Op het bord. Hij heeft 5 minuten vertraging. Gerend voor n.i.k.s.
-Je hebt een melding op facebook. Je bent benieuwd wie er heeft gereageerd op je foto. Of een post heeft geliked. Met lichte verheugenis open je je timelime. Het is een uitnodiging. Voor een feest? Neen. Voor een grappig cultureel evenementje? Neen. Het is een uitnodiging voor….. Candy crush saga.
