Droomkasteel

Mijn droomkasteel

Is opblaasbaar

Niet van baksteen of hout

Er zit lucht in

Soms kan ik het laten leeglopen

Heel bewust, even opvouwen

Op de zolder leggen

Als ik er geen ruimte voor heb

Soms heeft hij te lang gestaan

En is de lucht eruit gelopen

Is hij minder herkenbaar

Mijn droomkasteel is van de Bever

Niet zo eentje van de Action

Die vlakbij de kassa ligt

In de koopjes-bak

Nee hij is van goede kwaliteit

De investering waard

Met wat liefde

Staat hij in een zucht weer overeind

Mijn droomkasteel is opblaasbaar

Mijn droomkasteel is een wit huis

Met rode pannen

Er speelt een kind. Met een hond

Een man wast zijn oldtimer 

En de kat vangt een vogel

Het is een schitterend droomkasteel

Altijd paraat in mijn hoofd

En in mijn pen en in mijn lijf

Net als met een luchtbed

Dat soms inzakt

Na een nacht draaien en woelen 

( En dat je meer op de grond ligt dan op luchtbed)

Zo gebeurt dat soms ook met mijn kasteel

Het dráágt me niet meer echt

Er zit minder leven in

Wat zo fijn is, is dat ik hem gewoon heb

Ik kan hem weer uitvouwen

En er lucht in blazen

Met pomp of met longen

Afhankelijk van de energie 

Ik kan me er weer aan vergapen

Het geeft jeu aan de dag

Het geeft zín

Telkens als ik er naar kijk

Voelt het als helemaal van mij

Opgevouwen, ineengeschrompeld

Of fier overeind staand

Ik kan het bijna aanraken

In het ‘bijna’ zit de schoonheid