Vrouwen die liegen
Ik zit op mijn balkon, in een zonnetje, door een fluttig vrouwenblaadje te bladeren en eet na m’n semi verantwoorde yoghurt met honing en granenontbijt nog zo’n acht rijstewafels (want geen calorieën) met dikke plakken oude kaas (lekker veel calorieën). Ik had eigenlijk willen hardlopen maar dat heb ik niet gedaan en ik heb niet de moeite genomen een goede reden te verzinnen. Mijn haar is een beetje vet maar wassen vond ik vanmorgen teveel moeite. Toen ik net door m’n huis liep zat er een halve zandbak onder m’n voeten, maar ik voelde weinig voor het pakken van de stofzuiger helemaaal uit de andere kamer. Fuck it, het is zaterdag, ik doe wat ik wil. Tevreden zit ik te pruttelen op mn balkon met mn kaas en flutblad. Ik ben trots dat ik niet eerst allerlei klussen gedaan moet hebben van mezelf voor ik mag ontspannen of tevreden mag zijn.
Tot ik de Viva opensla op pagina 12 en mijn oog valt op een rubriek. Een rubriek die zo kort als hij is toch in staat is mijn inner peace te verstoren, de geïnterviewde in gedachten een flinke bitchslap te geven en de tevredenheid na vijf minuten alweer bruut de deur uit te zetten. In deze rubriek is iemand aan het woord die vertelt over haar smaak. ‘Smaakmaker’ is de titel. Het gaat over smaak op gebied van eten, drinken, ontspanning, sport, je noemt het maar. Deze week de beurt aan een dame die beschrijft dat ze van geslowjuicde sappen houdt. Ze houdt er zelfs zo erg van om citroenen, venkels en rabarbers door het apparaat te jassen, dat ze d’r eigen sapmerk heeft opgericht. Met een website en tof label en alles. Haar favoriete vrijetijdsbesteding en avond uit is een concert van een violiste, omdat de tonen haar zo raken. Van bootcampen wordt ze zielsgelukkig want wat is er beter dan jezelf helemaal kapot maken in de buitenlucht onderwijl begeleid door getjilp van merels en de geur van gemaaid gras. Qua huidverzorging vertrouwt ze niks dat in potjes zit maar gebruikt ze allerlei natuurlijke producten. In plaats van yoghurt met honing naar binnen te lepelen als ontbijt smeert zij het op d’r gezicht. Ze doet ook beautydingen met avocado’s en araganolie (en extract van geitenpis, het zou me niks me verbazen) en er is weinig rustgevenders dan haar moestuin.
G’offerdmme’, murmel ik met mond vol cholesterol. Ik heb er 30 jaar over gedaan om gewoon te kunnen ontspannen en het idee los te laten dat ik dit eerst moet verdienen van mezelf met tienen in werk, griffels voor allerhande prestaties, schone vloeren en opgehangen wasjes, maar tegen al dit geweld van perfectie ben ik niet bestand. Ik moet een mindfulnesscursus volgen, facebookblokkeerprogramma’s inzetten, inzichtgevende boeken lezen en telkens de hersenspinnende denk-knop uitdrukken (rammen) om gewoon ‘op m’n balkon lekker te kunnen niksen met een boek’. En ten tweede vind ik biologisch eten best leuk maar vooral takkeduur, hardloop ik regelmatig maar vaak met frisse tegenzin en vind ik sapjes slowjuicen heerlijk maar vooral erg veel werk. Deze juf beschrijft in een kolom van nog geeneens 400 woorden een vreselijk irritante, perfecte, gezonde, onmogelijke, overdreven en bewuste levensstijl alsof het niks is en geen moeite kost. Dit gedrag zou niet beloond mogen worden met een blog, hier voelt niemand zich beter door behalve miss hyperhealthy.
Als ik een rotdag heb dan bel ik een vriendin, koop ik goedkope bocht bij de AH, neem ik chocola uit de bonus mee en zit dan de avond met stemverheffen te oreren aan de keukentafel. Best gezond vrouwengedrag al zeg ik het zelf. Deze griet kijkt even in de agenda van haar favoriete schouwburg, treft toevallig een concert van een violiste en gaat daar een avond rustig in de muziek zitten opgaan zonder omgeving te belasten met haar slechte humeur. Waar mijn plan B na drie jaar onthouding nog altijd een pakje Lucky Strikes omvat, gaat zij als de baaldag wat langer aanhoudt verwoed aan de slag om de tomaten, courgettes en bloemkolen liefdevol te verzorgen in haar moestuin. En vindt dit doodnormaal.
Mijn smaak volgens De Smaakmaker: overdreven gezondheidsfreaks, vrouwen die liegen, en vrouwen die andere vrouwen van hun luchtige balkonmoment beroven beschimpen in een blog. Ontspanning tot en met. Vioolspel is eerder alarmend dan rustgevend, yoghurt moet je gewoon eten, en al dat perfecte, bewuste geleef kost zoveel tijd en daarmee stress en dus kun je beter rijstewafels met dikke vette kaas eten en níet de Viva lezen. Ik gebruik de slowjuicer uit protest een week niet. Ik zal d’r krijgen.
