Instalike
Ik word wakker van de mechanisch fluitende samsungvogels en als ik ze uitzet zie ik het meteen: twee facebookmeldingen, drie instagramicoontjes, drie mails, de whatsapp meldingen heb ik uitgezet maar ik gok op berichten in minimaal vier gesprekken. Alsof het niet pas 6.00 ’s ochtends is en ik niet één minuut geleden wakker ben gefloten,
scroll ik even snel door de meldingen. Twee nieuwe likes op m’n blog, wat plannenmakerij op whatsapp en nieuwe volgers op instagram. Oke, klaaaaar, uit de veren. Zou je denken, maar nu wordt het gevaarlijk.
Ik weet dat ik nu op moet staan. De dag moet beginnen, er mot gewerkt, ik moet op pad naar metro’s en treinen en beter start ik die dag met een douche en yoghurt en een beetje sublime FM. Beter start ik die niet met oneindig gescroll door de digitale wereld van instagram (‘instaaa’) en z’n 9gag-plaatjes, prachtig scherpe gestileerde pics en de healthfreakery. Ik moet nu die telefoon wegleggen. Gewoon doen, benen uit bed zwaaien, de ene voor de ander zetten en het knopje van de radio omdraaien. Maar ik doe het per ongeluk niet. Aan instagram blijf ik namelijk steevast plakken. Fuck. De bewondering doet me scrollen, de afgunst en het gedachteloze spieken op accounts maakt dat ik weet dat ik moet stoppen. Waar ik net nog in dromenland was tussen de my little pony’s op sound of music achtige alpenweides, ben ik nu temidden van daglicht alweer pijnlijk verstrikt geraakt in de wereld op mijn telefoon.
Ik vind het op zich leuk om in gezellige foto’s van andere mensen te neuzen, van kinderen in speeltuinen, gave sneakeraanbiedingen te zien of toffe events voorbij te zien komen. Maar op mijn social media prijken tegenwoordig opvallend genoeg enkel (triljarden) fitness en foodplaatjes. Foto’s van meisjes die allemaal begonnen met crossfitachtige toestanden toen ze er oooooooooooit (= 5 maanden geleden) heel dik of meestal heel normaal eruit zagen. En nu drooggetrainde barbielijven hebben en rugspieren en spierballen. Ze kunnen zichzelf optrekken aan rekstokken en maken foto’s van zichzelf vanuit een bepaalde hoek. Want ook perfecte lijven hebben een goede en een slechte fotokant. Ze posten foto’s in telkens andere outfits met lekker veel fluor en ze hebben hoge wapperende blonde paardenstaarten of kunstige invlechten. En dan praten ze tegen je via de onderschriften. Hele enthousiaste kreten waar je oren bijna van gaan piepen, waarmee de meisjes je motiveren om je ook naar de sportschool te slepen. Ze zeggen je ook dat je te tevreden moet zijn met wie je bent en niet moet doorslaan en naar je lichaam moet luisteren (mijne zegt meestal: draai je nog maar lekker om kind en wees tevree met je 7 minute work-out. En niet: ga maar in enge apparaten hangen tot je geen ons meer weegt). Ze plaatsen vreselijke gezonde recepten en eten nooit pizza. Ze posten dat ze legday hebben gehad en nu wel een smoothie met gras en paardenpoep en wortels hebben verdiend. Oke ik draaf door. Maar dit is dus wat er gebeurt, ik draaf door op de instagram zoektocht. Wat ik niet instalike.
Sindskort sport ik zelf best wel regelmatig, en ook ik #sla #mensen #om #de #oren #met #gezonde #hashtags, maar gelukkig drink ik geen smoothies en ben ik enkel egoisrisch met mezelf bezig in plaats van het motiveren van anderen en hun lifestyle. Het vervelende is wel dat ik ook een tamelijk aanwezige telefoonverslaving heb én een vrij matige impulscontrole, so here’s what happens: ik ga per ongeluk uit interesse en ter motivatie ietsje teveel scrollen op gezonde fitnessaccounts en Marc Zückerberg ziet dat en selecteert er nog meer voor me, en dan zie ik alleen nog maar fitte gezondheidstoestanden, en dan word ik jaloers op al die mensen die nóg veel gezonder eten en 7 minute workouts doen (maar dan uren). En dan eindig ik ontevreden over mijn eigen hardloopactiviteitjes en minicrunches.
Ik wil weer terug naar de modus waarin ik dacht bij die foto’s ‘yuk, lelijk, die afgetraindheid, ik ga pizza eten’, of ‘doe niet alsof je altijd zin hebt om te sporten, jij veel te dun schepsel’. Ik wil weer meer foto’s van kinderen in speeltuinen of schaamteloze vakantieselfies van mensen die ik ken op instagram. Ik zet mezelf bij deze op een verplicht instagramdieet: voor elke 5 minuten gedachteloze instagramjaloezie op onbekende accounts één circuitje van de 7 minute workout.
#overdrijvenisookeenvak #datlerenwesnelaf #overensluiten.
