Het is weer weer
Ja hoor. Het is weer zover. Het is zomer. Elke Hollander steekt de voeten in slippers en de vaak ietsje te dikke benen in korte hotpants. Lekker de cellulitis de zon in. Slurpend aan ijsjes en met wit biertje in de hand zijn de terrassen afgeladen, de parken vol en de stranden zwart van de witte Nederlanders. En Duitsers uiteraard. Al ruim een maand is het eigenlijk zomer. Maar al ruim een maand hebben we precies géén zomer. En dat, een nep-zomer waarin je stiekem een beetje de kachel aan wilt, daar is de gebekte, nuchtere Hollander niet van gediend.
De gebekte nuchtere Hollander houdt graag controle op allerhande zaken. We houden van overzichtelijkheid en voorspelbaarheid. Zo hebben we een heel deugdelijk, dichtgetimmerd systeem van wetten en regels en controles en richtlijnen en protocollen waarmee we proberen een goed leefklimaat voor alle burgers te behouden of te creëren.
Maar het weer is het weer. Het weer komt en gaat. Hoe de wind waait, waait het weer’s jasje. Niks is zo veranderlijk als het weer. Een zwaluw maakt nog geen zomer en honderd vaak ook niet. Met andere woorden: het weer valt niet te vangen in regels. Op het weer heb je geen vat. En dat is niet zo leuk. Want we willen niet voor gek lopen op ons werk als we gehuld in slippers ons kantoor betreden terwijl de regen uit de hemel klettert. En we willen geen lange mouwen als het plots 26 graden blijkt te zijn. En laat de zomer van 2012 nu wel heel onvoorspelbaar zijn. Lichte paniek over deze treurige zomer vierde de afgelopen tijd dan ook hoogtij. Lunchpauzes werden gevuld met praatjes over het weer, medelijden werd geuit aan mensen die op de Hollandse camping vakantie vierden en elk willekeurig doodgelopen gesprek kon je gerust weer leven inblazen door over het weer te keuvelen. Het gezamenlijk gedeeld leed, maakte alles behapbaarder.
Treurig en grappig tegelijk waren echter een tweetal pogingen om tóch grip te krijgen op het weer. Gevoelsmatig dan. Vermoedelijk gerund door tamelijk neurotische types ontstond er een clubje dat een ludieke poging deed het weer eens mores te leren. Het weer zou wel snappen dat het zo niet langer kon als we haar (of hem waarschijnlijk) eens de middelvinger opstaken. Een protestmars tegen het weer zou deze club organiseren. In de veronderstelling zijnde dat dit een soort grapje was om het gezeik van chagrijnige landgenoten een leuke draai te geven, luisterde ik naar de zgn. woordvoerder van de demonstranten. Deze was tot mijn verbazing niet jolig of lacherig en maakte grapjes, nee het was een serieuze tocht, aldus heer woordvoerder. De interviewer op de radio werd verontwaardigd toegesproken op de vraag of er dan ook spandoeken werden gemaakt. Want ui-te-raard was dit het geval. Het liefst werden er zoveel mogelijk spandoeken gemaakt, met ferme leuzen. En dan maar roepen met de blik omhoog gericht. Want daar kijk je dan maar heen als je het weer de les wil lezen. Uiteindelijk was de zon de spelbreker. Dat is grappig hè. Ik vond het toch een gemiste kans dat de te serieuze woordvoerder dit niet als bewijs aanvoerde voor het effect dat de protestmars blijkbaar had.
In Noord-Holland probeerden ze ook wanhopig weerzaken onder enige menselijke controle te plaatsen. Zo eisten ze een boete voor weermannen die verkeerde voorspellingen deden. Want ook al schijnt de zon buiten, als er stortregens zijn voorspeld blijven we braaf binnen met z’n allen. Zo erg vertrouwen wij op onze weermannen en
–vrouwen. En wanneer we bij slechte voorspellingen wegblijven van de stranden en strandtenten en terrassen, dan merken de heren terraseigenaren dat in de beurs. Dus ze moesten maar beter voorspellen, die prutsers uit de Bilt. Ik vermoed dat de weermannen veiligheidshalve niet meer zullen zeggen als ‘het wordt vandaag weer, wellicht temperaturen boven nul en wind uit richtingen. Fijne dag vandaag’. Dat zal me een hoop strandgangers trekkers!
De weerman op de radio gister heeft het tenminste begrepen en laat zich niet gek maken. Om met zijn woorden af te sluiten: ‘vandaag is het weer, morgen is het weer weer’. Accepteetje.
Zonnige dag!
