Een ode
Check willekeurig een aantal sollicitatiebrieven en men typeert zichzelf als een perfectionist. Verzoek mensen om hun kerncompetenties te noemen en perfectionisme staat op nummer 1. Vraag je collega waarom dat stuk nog niet op tijd af is, en met quasi verontschuldigend gezicht zegt hij ‘sorry, perfectionisme hè’. De meeste van deze mensen hebben hun brief echter gepost zonder spellingcheck, zitten met een vlek op het overhemd hun gesprek over kerncompetenties te voeren en lopen vertraging op door overmatig Facebooken ipv overmatige ijver.
De meeste mensen wanen zich een perfectionist of veinzen hoge latten te leggen, omdat het een geliefde eigenschap lijkt. Perfectionisten werken keurig, maken mooie lay-outs, zetten veel puntjes op i’s en verlaten als laatst het kantoor. Een echte perfectionist weet niet hoe het écht voelt om half werk te leveren en voelt zich ongemakkelijk bij het geven van een presentatie die niet nog 4 keer is gecheckt. Een échte perfectionist zegt graag samen te werken, maar moet zich, mits hij ook graag een perfecte, sociale en gezellige collega wil zijn, minimaal 10 keer per dag verbijten omdat een als-dannetje is gepleegd in andermans werk of men zich schuldig heeft gemaakt aan inconsequent hoofdlettergebruik. Een echte perfectionist krijgt hoofdpijn van een beleidsstuk in Times New Roman waarin onbezonnen en creatief wordt gevarieerd met cursieve en vetgedrukte kopjes. Hij krijgt misschien zelfs uitslag van chaotische mensen. En chaotische mensen of de gewoon ‘precieze’ mens ergert zich dikwijls aan de perfectionist. Want die kaapt immers dat puntje op de i voor je neus weg. En die vind jouw zin ‘niet zo mooi’ terwijl het gewoon een hele prima, inhoudelijk best wel fijne zin is. De perfectionist is streng voor zichzelf. En vaak ook voor anderen.
Namens de perfectionisten zou ik graag helder willen hebben: als je je prioriteit kan leggen bij het op tijd komen op je al weken terug gemaakte afspraak en je niet perse de noodzaak voelt om te checken of er wel consequent ronde in plaats van vierkante opsommingstekens zijn gebruikt in een verslag, voel je vrij om je dan terug te trekken uit de perfectionistenwereld. Dan ben je gewoon ‘precies’, of ‘nauwkeurig’. Een echte perfectionist, wil zelfs de beste perfectionist zijn.
Einde.
