Diagonaal slapen
Dat je vriend met vakantie gaat. En dat je het ‘wat leuk voor je’ toneelstuk speelt. Dat je heel geloofwaardig bent in je acteerspel maar je eigenlijk zwelgt in zelfmedelijden. Omdat je mee wilt naar de 30 graden en de middagdutjes en de uitzichten. En de middagdutjes.
Dat het diagonaal slapen dat je in je vrijgezelle jaren als voordeel bestempelde toch wat overrated is. Dat je dan wel weer 3 dagen achter elkaar pizza kunt eten in een joggingbroek. Maar dat dat pas leuk is als iemand iets zegt over je lelijke joggingbroek. Dat je ook geen goede gastvrouw hoeft uit te hangen maar gewoon niksig aldi brood en een pot pindakaas kan kopen. Maar dat je toch een beetje gewend bent geraakt aan die lekkere bammetjes en honderd soorten beleg.
Dat je wel weet dat knuffels en kussen extra lekker zijn als je elkaar even niet zit. Maar dat je eigenlijk nog steeds een kind van 2 bent dat 1 snoepje over een uur verkiest boven 10 over een dag en dit argument dus precies niks uithaalt.
Dat je vriend met vakantie gaat. En jij niet. En dat jij moet werken. Dat is dus stom. ‘Maar superleuk voor hem natuurlijk’.
