Op sommige dagen. Op moerasplantige dagen, denk ik aan kappers en postbodes. Of plantsoenonderhouders.
Ik denk eraan op dagen van grote verantwoordelijkheden. Op dagen van weinig invloed. Zouden postbodes dat nou ook hebben, denk ik dan? Of kappers? Aan het eind van de dag zijn lokken gekortwiekt. Brieven gepost. Grond geschoffeld. En door eigen inspanning. Niet die van een ander, of een mysterieuze kracht. Je hanteerde zelf de schaar en kam en nam de pakjes ter hand. Mocht ongestraft keuvelen over het weer. Was onbekeken maar niet onbelangrijk. Verantwoordelijk voor imago en stijl, moeder aarde en het kaartje van tante Riet. Maar meer niet. Meer dus niet.
